Ancak anneler genellikle çocuklarının gerek kaşık-çatal tutmaktaki acemiliğinden, gerek yeterince yemediğinden endişelenerek çocuklarını beslemeyi bırakmakta zorlanırlar. Çocuğunuzun kendi kendini beslemesi onun kişiliğinin ve özgüveninin gelişmesi, doyduğuna karar verebilmesi ve uzun vadede yemekle sağlıklı bir ilişki kurabilmesi için son derece önem teşkil eder.
Çocuğunuzun sofraya oturduğunda aç olduğundan emin olun. Sevdiğini bildiğiniz bir yemeği yaşına uygun çatal-kaşıklarla beraber önüne koyun. Yanına ayrı bir tabakta denemeye çok hevesli olmayacağını bildiğiniz bir yiyecek de koyun. Ona saati gösterin. “Çubuk buraya geldiğinde yemek saati bitiyor” diyerek yemeye başlatın. Bu süreyi maksimum 30 dakika olarak belirleyin. Çocuğunuz muhtemelen arzu ettiğinizden daha az yiyecektir. Zorlamayın ama arada bir saati hatırlatın.
Süre dolduğunda o da yemek yemeyi bıraktıysa sessizce tabağını kaldırın. Az yediyse daha sonra takviye etmeyin ve bir sonraki ara öğünü bekleyin. Bu sırada etrafında abur cubur yiyecekler olmamasına özen gösterin.
Bunu kural olarak oturttuğunuzda, çocuğunuz yemeğini yemediğinde veya az yediğinde neler hissedebileceğini anlayacak ve kendi kendine beslenmeye daha sıcak bakacak, sonuç olarak zaman içinde yeterli miktarda yemeye başlayacaktır.