| TAHA |
Kuran’da bir sure adı |
| TALAY |
Gereğinden çok |
| TALİP |
Arayan, isteyen, alıcı müşteri |
| TAMER |
Nitelikli, sayılan kişi |
| TAN |
Güneş doğmadan önceki alaca karanlık, şafak zamanı |
| TANAY |
Şafaktaki ay |
| TANBERK |
Şafak çizgisi, parlayan şimşek |
| TANCAN |
Şafak vakti doğan |
| TANER |
Şafak gibi aydınlık yiğit |
| TANJU |
Çinlilerin Türk hükümdarlarına verdiği ad |
| TANKUT |
Kutlu, uğurlu sabah |
| TANSEL |
Şafak seli, ışık seli |
| TANYERİ |
Güneş doğmak üzereyken aydınlanan yer. |
| TARCAN |
Ayrıcalıklı dost |
| TARGAN |
Ayrıcalıklı, saygın |
| TARHAN |
Oğuzlarda demirci ustası, tüccarlar, han ve komutan ünvanı |
| TARIK |
Sabah yıldızı, zühre, venüs |
| TARKAN |
İslam’dan önce Türklerin kullandığı vekil |
| TAŞKIN |
Coşmuş, taşmış halde bulunan, akarsuların taşması |
| TAYFUN |
Okyanuslarda görülen fırtına |
| TAYFUR |
Küçük bir kuş türü |
| TAYGÜN |
Çocuk, torun |
| TAYKUT |
Kutlu, uğurlu çocuk |
| TAYLAN |
Yakışıklı ve sırım gibi genç |
| TEKİN |
Tek, eşsiz, uyanık, tetikte |
| TEKSEN |
Benzersiz olan |
| TEOMAN |
Hun İmparatoru Mete’nin babası |
| TEVFİK |
Uygun düşme, uyma, başarma, Allah’ın yardımına ulaşma |
| TEZCAN |
Telaşlı, heyecanlı |
| TİMUÇİN |
Moğol İmparatoru Cengiz, katı, sağlam demir |
| TİMUR |
Demir, Türk – Moğol İmparatoru |
| TOLGA |
Savaşçıların giydikleri demir başlık |
| TOPRAK |
Yer kabuğunun yüzey bölümü |
| TOYGAR |
Tarlakuşu, turgay |
| TUFAN |
Nuh Peygamber zamanındaki güçlü yağmur |
| TUGAY |
İki alaydan oluşan askeri birlik |
| TUĞRUL |
Ak doğan, Selçuklu’nun kurucusu |
| TUNA |
Çok bol, yavru, görkemli, gösterişli, bir akarsu |
| TUNCAY |
Tunç renkli ay |
| TUNCER |
Tunç gibi kuvvetli |
| TUNÇ |
Bakır, çinko, kalay karışımı |
| TURAN |
Türklerin en eski yurtlarına verilen ad |
| TURGAY |
Boz renkli, tarlalarda bulunan bir tür serçe |
| TURGUT |
Oturulacak yer, konut |
| TURHAN |
Soylu, seçkin |
| TÜRKER |
Yiğit Türk |
Loading...