TAHA | Kuran’da bir sure adı |
TALAY | Gereğinden çok |
TALİP | Arayan, isteyen, alıcı müşteri |
TAMER | Nitelikli, sayılan kişi |
TAN | Güneş doğmadan önceki alaca karanlık, şafak zamanı |
TANAY | Şafaktaki ay |
TANBERK | Şafak çizgisi, parlayan şimşek |
TANCAN | Şafak vakti doğan |
TANER | Şafak gibi aydınlık yiğit |
TANJU | Çinlilerin Türk hükümdarlarına verdiği ad |
TANKUT | Kutlu, uğurlu sabah |
TANSEL | Şafak seli, ışık seli |
TANYERİ | Güneş doğmak üzereyken aydınlanan yer. |
TARCAN | Ayrıcalıklı dost |
TARGAN | Ayrıcalıklı, saygın |
TARHAN | Oğuzlarda demirci ustası, tüccarlar, han ve komutan ünvanı |
TARIK | Sabah yıldızı, zühre, venüs |
TARKAN | İslam’dan önce Türklerin kullandığı vekil |
TAŞKIN | Coşmuş, taşmış halde bulunan, akarsuların taşması |
TAYFUN | Okyanuslarda görülen fırtına |
TAYFUR | Küçük bir kuş türü |
TAYGÜN | Çocuk, torun |
TAYKUT | Kutlu, uğurlu çocuk |
TAYLAN | Yakışıklı ve sırım gibi genç |
TEKİN | Tek, eşsiz, uyanık, tetikte |
TEKSEN | Benzersiz olan |
TEOMAN | Hun İmparatoru Mete’nin babası |
TEVFİK | Uygun düşme, uyma, başarma, Allah’ın yardımına ulaşma |
TEZCAN | Telaşlı, heyecanlı |
TİMUÇİN | Moğol İmparatoru Cengiz, katı, sağlam demir |
TİMUR | Demir, Türk – Moğol İmparatoru |
TOLGA | Savaşçıların giydikleri demir başlık |
TOPRAK | Yer kabuğunun yüzey bölümü |
TOYGAR | Tarlakuşu, turgay |
TUFAN | Nuh Peygamber zamanındaki güçlü yağmur |
TUGAY | İki alaydan oluşan askeri birlik |
TUĞRUL | Ak doğan, Selçuklu’nun kurucusu |
TUNA | Çok bol, yavru, görkemli, gösterişli, bir akarsu |
TUNCAY | Tunç renkli ay |
TUNCER | Tunç gibi kuvvetli |
TUNÇ | Bakır, çinko, kalay karışımı |
TURAN | Türklerin en eski yurtlarına verilen ad |
TURGAY | Boz renkli, tarlalarda bulunan bir tür serçe |
TURGUT | Oturulacak yer, konut |
TURHAN | Soylu, seçkin |
TÜRKER | Yiğit Türk |